Rondleidingen geven inzicht in de geschiedenis die teruggaat tot 733. Het milde klimaat, de geografische ligging aan de monding van 4 zijdalen met een bebost achterland, zorgen ervoor dat veel gasten steeds weer terugkomen.
Het schilderachtige Moezeldal, de Moezelhoogten en de idyllische zijdalen richting de Hunsrück bieden de beste gelegenheid voor korte wandelingen en uitgebreide wandeltochten rond Enkirch.
Dichtbij en noemenswaardig zijn de wandelpaden "E1" - "E6", de "Wanderweg der Lieder", het wijnbouwpad in de wijngaard "Enkircher Steffensberg" en de "Steillagen-Wanderweg", die door de wijngaarden "Enkircher Herrenberg" loopt, " Enkircher Zeppwingert "en" Enkircher Ellergrub "leidt.
Deze routes zijn met elkaar te combineren om Enkirch en omgeving te leren kennen. Een ander wandelpad is de Loretta-Weg als onderdeel van de "Moezel Erlebnis Route"
Er zijn ook de lange afstand wandelpaden Moselsteig, Moselhöhenweg en de Mosel-Camino-Weg, die langs het Moezeldal lopen, evenals de "Mosel-Nahe-Wanderweg" en de "Sponheimer-Weg", die door de Ahringstal over de Hunsrück naar het Nahe-dal voeren.
Enkirch is een "ankerplaats voor wijnkenners" vanwege de kwaliteit van de wijnbouw op beroemde locaties.
Het verleden
Zeker 2500 jaar lang bevond zich een nederzetting op de plek van het huidige Enkirch, maar de eerste sporen van bewoning gaan zelfs terug tot het stenen tijdperk.
In de Keltische en daaropvolgende Romeinse tijd was Enkirch al erg belangrijk. De eerste documentaire vermelding werd gemaakt in het testament van de nobele dochter Adela als "Anchiriacum" van 1 april 733. De tweede documentaire vermelding uit het jaar 908 werd gemaakt door koning Ludwig IV. Hij was de laatste Karolingische koning en werd ook wel " Ludwig het kind " genoemd.
In dit document werd de plaats "Ancaracha" genoemd. Via "Enkricha";, "Enkirke"; en "Enkerich"; is vervolgens de huidige plaatsnaam ontstaan.
Enkirch behoort sinds de 11e eeuw tot het graafschap Sponheim.
In de 12e eeuw bouwden de Sponheimers de "Starkenburg" boven Enkirch. Rond 1240 werd het graafschap verdeeld in de "voor" en "achter graafschap Sponheim", ook wel bekend als "Sponheim Starkenburg". Enkirch was in die tijd de belangrijkste stad van het graafschap en ontving daarom al in 1248 de brief van vrijheid met stads- en marktrechten en zijn eigen jurisdictie.