In opdracht van keurvorst Friedrich August III. creëerde hij tal van uitzichten op Dresden en Pirna. Tussen 1753 en 1755 maakte hij met behulp van een camera obscura in totaal elf grote Pirna-stadsgezichten.
Het meest bekende kunstwerk uit deze serie is "Het Marktplein in Pirna", waar ook het naar de schilder genoemde "Canalettohuis" te zien is. het toeristenbureau Pirna is hier tegenwoordig gevestigd, evenals een kleine tentoonstelling over de schilder en zijn werken. Het gedetailleerde stadgezicht geven een uniek inzicht in de stadssfeer en het leven van die tijd. De oplettende waarnemer zal een vergelijking met het uiterlijk van vandaag niet kunnen weerstaan en zal zien dat er veel bewaard is gebleven.
Tijdens een wandeling door de prachtige, historische oude binnenstad zullen niet alleen architectuurliefhebbers keer op keer betoverd worden door de flair van de eerbiedwaardige gebouwen. Talrijke restaurants, cafés en rustieke pubs nodigen uit tot verpozen, gezellige winkeltjes om te kopen.
Laten we even stilstaan bij de bewogen geschiedenis van Pirna
Pirna werd voor het eerst genoemd in documenten in 1233. De stad ontwikkelde zich snel tot een bloeiend handelscentrum aan de Elbe. Dit hielp om aanzienlijke rijkdom te verwerven, wat ook tot uiting kwam in de bouw van prachtige gebouwen. De bewoners profiteerden vooral van de handel in zandsteen, die zijn reis over de Elbe naar de bouwplaatsen begon, en van de handel in ertsen uit de nabijgelegen Berggiesshübel. Maar Pirna ontwikkelde zich ook tot een belangrijk overslagpunt voor andere goederen zoals stoffen, graan en hout.
De 30-jarige oorlog met belegering en plundering door de Zweden maakte een einde aan de succesvolle economische ontwikkeling.
Met de industrialisatie in de 19e eeuw vonden er in de hele stad ingrijpende herstructureringen en reorganisaties plaats. Er werden industriegebieden gebouwd, de bevolking groeide en er ontstonden nieuwe woonwijken. In de tweede helft van de 19e eeuw vestigden zich hier grotere industriële bedrijven zoals een cellulosefabriek, glasfabriek, metaalindustrie en machinebouw. In 1908 werd de kunstzijdefabriek opgericht. Van hieruit veroverde de eerste Duitse viscosezijde de wereld. Pirna was verbonden met stoomschepen en spoorwegen. In de jaren 1873 - 75 werd de eerste Elbe-overgang gebouwd - de zandstenen brug.
Waarschijnlijk werd het donkerste hoofdstuk in de geschiedenis van Pirna geschreven tijdens de nationaal-socialistische periode. In de jaren 1940-41 sterven duizenden patiënten, meestal geestelijk gehandicapt en geestesziek, in het sanatorium en verpleeghuis Pirna-Sonnenstein. Ze werden vermoord als onderdeel van het euthanasieprogramma. Het Pirna-Sonnenstein Memorial opende zijn deuren in 2000 - een belangrijke plek tegen vergeten.
Tijdens de DDR-tijd stond het stedelijke gebied van Pirna algemeen bekend om zijn pulp- en kunstzijdefabrieken. Ook de VEB giet- en kleurglasfabriek, de VEB IKA Auto-Elektronik en de chemische apparatenbouw produceerden hier. Om aan de vraag naar appartementen te voldoen, werden in Pirna-Sonnenstein en Copitz grote nieuwe woonwijken gebouwd, terwijl de historische oude binnenstad steeds meer in verval raakte. Het is dankzij de grote inzet van vele individuele burgers en investeerders dat we de oude stad vandaag in al zijn glorie kunnen bewonderen.
„Ich wolds so haben was fragstu darnach“
In de jaren tachtig redde de burgerbeweging "Rettet Pirna" het gebouw van de sloop. Inmiddels zijn de omvangrijke renovatiemaatregelen afgerond. Het gebouw aan de Barbiergasse 10 kan hier als tegenhanger van worden gezien. Het huis is waarschijnlijk gebouwd in de eerste helft van de 16e eeuw. De erker wordt ondersteund door een engel.
Van 16 tot 18 juni 2023 wordt het stadsfeest in Pirna gehouden..