De Chiemsee kan als een overblijfsel van een vroegere gletsjer worden beschouwd. Het is 80 km2 groot, met een maximale diepte van zo'n 74 meter. De belangrijkste zijrivieren zijn de Tiroler Ache en de Prien, terwijl bij Seebruck, het voormalige Bedaium, de rivier Alz het meer verlaat. In het zuiden wordt het meer begrensd door de Alpen.
De naam Chiemsee is afgeleid van de personennaam "Chiemo" ( uit de 8e eeuw). Op de drie eilanden Herrenchiemsee, Frauenchiemsee en het Krautinsel werden sporen aangetroffen van een prehistorische nederzetting. De Kelten en Romeinen vestigden zich bij het meer, waarschijnlijk aangetrokken door de rijkdom aan vis.
De eigenlijke ontdekking van het meer, was echter aan de kunstenaars van de vroege 19e eeuw voorbehouden, die vanuit München het voorland van de Alpen en daarmee ook de Chiemsee verkenden. Het toerisme na sterk toe na de dood van Ludwig II en de daarmee verbonden openingen van zijn kastelen.
De eilanden Herrenchiemsee en Frauenchiemsee zijn nog steeds bewoond.
Het zogenaamde vrouweneiland herbergt het Benedictijner klooster Frauenwörth en het zogenaamde hereneiland waarschijnlijk het bekendste bezienswaardigheid, het slot Herrenchiemsee. Het slot werd gebouwd door koning Ludwig II van Beieren in de jaren 1878-1885, gebouwd in de stijl van het Paleis van Versailles, maar niet voltooid. Het is omgeven door een groot park met fonteinen en tuinen, echter helaas ook niet in volle omvang voltooid.
Het slot Herrenchiemsee en het koning Ludwig II museum kan het hele jaar door worden bezocht.
De Krautinsel (3,5 ha) is onbewoond en wordt uitsluitend gebruikt voor agrarische doeleinden.
De naam is afgeleid van de voormalige gevestigd groente-en kruidentuinen van het klooster Frauenwörth.
Naast de visserij is het toerisme een belangrijke economische factor. Op de twee grootste eilanden bevinden zich hotels, pensions en particuliere woningen in een unieke omgeving.
De Chiemsee boten varen het hele jaar door tussen de eilanden, Prien / Stock en Gstadt.